اگه دوس داری بهش نگاه کنی چون خوشگله نگاه کن،میل خودته اما به شرطی
که این رو هم بدونی که عاقبت اینجا خواهی بود اگه میتونی تحمل کنی نگاهش
واقعا میتونی تحمل کنی؟؟؟؟؟؟!!
دیگر آن خنده زیبا به لب مولا نیست...
همه هستند ولی هیچ کسی زهرا نیست...
قطره ی اشک علی تابه ته چاه رسید...
چاه فهمید که کسی همچو علی تنها نیست...
هرجا غذای خوشمزه ، یا شیرینی و شکلات تعارفش می کردند ، برمی داشت
اما نمی خورد می گفت : می برم با خانوم و بچه هام می خورم ، شما هم این کار رو
انجام بدید اینکه آدم شیرینی های زندگیش رو با زن و بچه اش تقسیم کنه ،
خیلی تو زندگیش تاثیر میذاره...
خاطره ای از زندگی شهید سید مرتضی آوینی
بسیج - همانطور که گفتیم - مایهی عزّت کشور و نظام است. چرا؟ چون معنای بسیج حضور متن مردم در عرصههای فعّالیّتهای اساسی برای ملّت و کشور است. هر دولتی و هر کشوری وقتی مردم را داشته باشد، هر جایی که متن مردم حضور پیدا کنند و مردم حرکت بکنند به یک سمتی، پیروزی قطعی است؛ [این] یک چیز مسلّم است. آنجایی کشورها ضربه میخورند، شکست میخورند که مردمشان در صحنه نباشند یا وحدت عمل نداشته باشند. آنجایی که مردم در صحنهاند و پیوند و اتّحاد میان آحاد مردم هست، پیروزی و پیشروی قطعی است. بسیج یک چنین نمونهای است؛ مظهری است از همین حضور مردمی در صحنه و پیوند مردم با یکدیگر؛ به این چشم به بسیج باید نگاه کرد.قسمتی ازبیانات معظم له در تاریخ 29/8/92
ریس اتحادیه اروپا : همه تروریست ها در فرانسه از شهروندان اروپا بودند.
چاه مکن بهر کسی اول خودت دوم کسی.
بیچاره دستی که گدای مجتبی نیست / یا آن سری که خاک پای مجتبی نیست
«رفیق» یکی از نام های خداست. بهشتی ها با هم رفیق اند. رفیق از ریشه رفق است به معنای نرمی، لطف، آسانی، کمک و سود.
تمام آنچه گذشت می تواند گوشه ای از شکوه و بزرگی این واژه و نیز دنیای رفاقت را نشان بدهد. «رفیق» مرامش باید خدایی باشد. یعنی کم نگذارد.
هرجا که حضورش لازم است حضور داشته باشد. هرجا که باید حرفی بزند سکوت نکند. هرجا که سکوتش لازم است سکوت کند. برای رفیقش آینه باشد. کمکش کند که راه خوبی را گم نکند.
خداوند در رفاقت با بندگانش از سر سودا وارد نمی شود، معامله نمی کند که یکی بدهد تا یکی پس بگیرد. تو دنیای رفاقت با خدا فقط لطف و تفضل یک طرفه را می بینیم. خدا الگوی خوبی برای رفاقت و رفیق داری است. البته برای ما محال است که مثل او باشیم ولی می توانیم آرام آرام روی بعضی از چیزهایی که در لیست انتظاراتمون از رفقامون نوشتیم یک خط قرمز بکشیم، تا کم کم بتوانیم راه و رسم رفاقتمون را به راه و رسم رفاقت خدا نزدیک و شبیه کنیم. مطمئن باشید اینطوری لذت گذشت برای رفیق و شاد کردن دلش را بهتر و بیشتر احساس می کنید.
هنگامه رفتن ،پرسیدم بابا کی میایی!!!!
باخنده ته چهره ات آرام گفتی زود زود!!!!
دستی بر سرم کشیدی واز زیر قرَآن ردشدی ورفتی
مادر پشت سرت آب می ریخت وگریه می کرد
بابا تا سر کوچه یواش یواش که میرفتی
با هر قدم بر میگشتی ونگاهم را مهمان نگاهت میکردی و....
رفتی دور ودور تر شدی !!!!!
لحظه ها وروزها وماهها وسالها پی در پی هم می گذشت
ومن هرروز غروب دم در خونه به انتظار آمدنت می نشستم
تا تو بیایی ویک بغل بابای خوب من شوی!!!!!!
بابا نیامدی !!!!!
کودکیم با حسرت دست پر مهرت سپری شد
بزرگ شدم ونیازم به بابای خوب بزرگتر وبزرگتر
بابا نیامدی !!!!!
خبر آمد که بابا میاورند آنهم کامیون کامیون !!!!!
محیای دیدار شدم ،خانه دل را آب وجارو کردم و....
سر کوچه تخیل قدم میزدم به یادت که....
بابا چه زود آمدی!!!!سی سال گذشت!!!!
حالا دیگر دستهایم کوچک نبود که انگشتانم میان دست تو کم شود
حالا دیگر قد کشیده بودم ونیاز نبود خم بشی تا بوسه بر پیشانی ام زنی
اما چه حاصل!!!!
بابا آمده بود،بی دست ،بی سر،بدونه قامت بلندش .....
آری بابا آمد ،تمام بابای خوب من یک بقچه استخوان وخاک ...!!!!!
سی سال انتظار ،به سر آمد ،بابا آمد !!!!
بابا در میان دستهایم .....بابا .....
بابای من کو....بابای خودم را میخواهم ....با این استخوانها چه کنم ....
من نگاه بابای خوبم را میخواستم اما بابا سر نداشت !!!!
کاش ....کاش .....کاش .....کاش ....کاش .....کاش .....
اگه دوس داری بهش نگاه کنی چون خوشگله نگاه کن،میل خودته اما به شرطی
که این رو هم بدونی که عاقبت اینجا خواهی بود اگه میتونی تحمل کنی نگاهش
واقعا میتونی تحمل کنی؟؟؟؟؟؟!!
پاسخ این سوال را چگونگی شروع این سوره به ما میدهد، زیرا این سوره در واقع با اعلان جنگ با دشمنان پیمان شکن، و اظهار برائت و بیزاری و پیش گرفتن یک روش محکم و سخت در مقابل آنان آغاز شده است، و روشنگر خشم خداوند نسبت به این گروه است و با ((بسم الله الرحمن الرحیم)) که نشانه صلح و دوستی و محبت و بیان کننده صفت رحمانیت و رحیمیت خداست، تناسب ندارد.
مرحوم طبرسی از امام علی (ع) چنین نقل میکند:" لم تنزل بسم الله الرحمن الرحیم علی راس سوره برائه، لان بسم الله للامان و الرحمه و نزلت برائه لرفع الامان والسیف فیه!"
گروهی نیز معتقدند چون این سوره در حقیقت دنباله سوره انفال است، زیرا در سوره انفال پیرامون پیمانها سخن گفته شده، لذا((بسم الله)) در میان این دو ذکر نشده است.
مرحوم طبرسی از امام صادق(ع) چنین نقل میکند که فرمود: "النفال و برائه واحده."
و هیچ مانعی ندارد که علت ترک ((بسم الله)) هردو موضوع باشد، که به یکی در روایات نخست و به دیگری در روایات دوم اشاره شده است.
تفسیرنمونه، جلد هفتم،ص۲۷۳
1) طبقه ی اول مخصوص منافقان" است و اینان بدترین گروه از جهنمیان میباشند .
2) طبقه ی دوم لظی" نام دارد ,که جایگاه اشقیا میباشد .
3) طبقه ی سوم حطمه" است که تهمت زنندگان و عیب جویان ومال اندوزان را در خود جای داده است.
4) طبقه ی چهارم سقر" نام دارد که جایگاه کافر و منکر و تارکین نماز و کسانی که از مساکین دستگیری نکردند , است .و عموم جهنمیان از این در میگذرند.
5) طبقه پنجم جحیم" است که در ان تجاوزکاران سکونت داده میشوند .
6) طبقه ی ششم سعیر" نام دارد وجایگاه سرپیچی کنندگان از خداوند است.
7) هاویه طبقه ی هفتم جهنم است و نصیب کسی میشود که اعمال میزان شده اش کم باشد.وباید ۷۰ سال در جهنم توقف کند.
(منبع: کتاب گذشته و اینده ی جهان نوشته ی بی ازار شیرازی )
انشای پسربچه به پدر رفتگرش:
پدرعزیزم،
من به خوبی مى فهمم که بسیار باشرف است
آنکس که انسان باشد و بین آشغالها نان پیدا کند،
تا آن کس که آشغال باشد و بین انسانها نان پیدا کند...!
این متن برنده جایزه beautiful life آلمان شده.