اعتیاد خاموش

بسم الله الرحمن الرحیم

این روزها تب استفاده از شبکه‎های اجتماعی روز به روز بیشترشده و خانواده‎ها خصوصا، همسران را مورد تهدید قرار داده‎است.
گسترش شبکه‎های اجتماعی و در ادامه اپلیکیشن‎های موبایلی و ارتباطات مجازی جدید باعث شده‎است که این روزها گوشی‎ها و تبلت‎های مردان و زنان متاهل مانند حریم خصوصی‎شان به حساب آید، حریمی به اصطلاح خصوصی که در برخی از موارد با ارتباطات پنهانی همراه است. (1)
نگاه واقع‎بینانه این حقیقت را آشکار می‎کند که امروزه برخی از زوج‎ها با وجود داشتن نقش همسری در یک خانواده، باز هم معتاد به شبکه‎های اجتماعی هستند و این روند تا آن اندازه پیش می‎روند که حتی از نقش‎های مهم خود در خانه غافل می‎شوند؛ زیرا این اعتیاد در ابتدا ناخواسته و آرام آرام فرد را درگیر می‎کند.

باید گفت نقش همسری از مهمترین و ابدی‎ترین نقش‎هایی است که انسان‎ها در طول زندگی می‎پذیرند و باید در قبال قرار گرفتن در این نقش به تعهدات خود عمل کرده  و به اصول و خواسته‎های یکدیگر احترام بگذارند. اما  استفاده از شبکه‎های اجتماعی، به مرور زمان طرز فکر و روابط همسران را متحول می‌کند. چرا که جایگزین بسیار خطرناک لحظات و روابطی می‎شود که زن و مرد می‎توانند در کنار یکدیگر بگذرانند. این جایگزین خطرناک و البته خاموش، به‎تدریج ذهن فرد را درگیر کرده و سبک خطرناکی از زندگی مجازی را به فرد تحمیل می‎کند تا جایی که زن یا مرد شدیدا درگیر ارتباطات آزاد مجازی با افراد مورد پسندشان از هر جنسی می‎شوند و متاسفانه این شدت ارتباط گاهی تا آنجا پیش می‎رود که سلایق افراد را تحت تاثیر قرار داده و حتی احساس تنفر، دلسردی، شک و خیانت و ... در زوجین ایجاد می‎کند.   
نکته مهم این است که اکثر روابطی که از طریق شبکه های اجتماعی ایجاد می‎شود، پایه و اساسی ندارد زیرا مبنای واقعی ندارد. در این گونه روابط معمولا افراد ناشناس هنگام توصیف خود در این شبکه‎ها، تصویر غیر‎واقعی (بعضا تحریک آمیز و دلربا) و مبالغه‎آمیز از خود ارائه می‎کنند و به ‌طور خودآگاه یا ناخودآگاه موجب فریب افکار دیگران می‌شوند.